Kalendarium

W pierwszej połowie lat 70. XX wieku wśród warszawskiej młodzieży narastały niepokojące zjawiska. Pojawiły się liczne grupy nieformalne, rozprzestrzeniała się narkomania. Sytuacja w innych miastach nie była lepsza. System opieki instytucjonalnej reagował na te zjawiska zbyt wolno. W gronie tych, którzy przyszli z pomocą zagubionym młodym ludziom, znalazła się grupa nieco zwariowanych psychologów-innowatorów. Tak zaczęła się historia nietypowego ośrodka i jeszcze bardziej nietypowej szkoły…

Okres pierwszy. Pregrocholit.
  • 1972 → powstaje Nasz Klub; mieści się on w budynku Stołecznej Poradni Medycyny Szkolnej przy ulicy Nowogrodzkiej (a dokładniej: na strychu tego budynku); klub nazywany jest przez jego pracowników i podopiecznych Ośrodkiem Socjoterapii (termin „socjoterapia” właśnie wtedy pojawił się w języku polskim po raz pierwszy!).
  • 1974 → rusza klasa filialna przy Centrum Kształcenia Ustawicznego nr 1, pierwsza w Polsce placówka oświatowa, umożliwiająca naukę młodzieży kontestującej, hipisującej, uzależnionej i zagrożonej uzależnieniem; jest to romantyczny okres w historii SOS; po pożarze pierwszego lokalu, zajęcia klubowe i szkolne odbywają się w budynku przy ulicy Czubatki, w Starej Prochowni, w Klubie Osiedlowym przy ulicy Sobieskiego, a nawet… w mieszkaniach prywatnych.
  • 1979 → przy Centrum Kształcenia Ustawicznego działają już trzy klasy filialne; grupa psychologów i nauczycieli opracowuje „Koncepcję Szkolnego Ośrodka Socjoterapii”.
  • 1981 → powstaje Szkolny Ośrodek Socjoterapii (SOS); jego dyrektorem jest Jacek „Jac” Jakubowski; szkołą (LXI Liceum Ogólnokształcące) kieruje Janina Zawadowska; Ośrodek przejmuje budynek „Granzówki” przy ulicy Chełmżyńskiej.

Okres drugi. Grocholit.
  • 1982 → Ośrodek przenosi się do Kamienicy Albertyńskiej przy ulicy Grochowskiej; od tego roku jego działalność zostaje uznana oficjalnie za eksperyment organizacyjny; rośnie popularność SOS-u wśród młodzieży: staje się on azylem dla ludzi niepokornych i twórczych, oferuje im oryginalne metody wychowania, edukacji i terapii.
  • 1983 → uczniem LXI LO zostaje Dariusz Hajn, bardziej znany jako Skandal, słynny wokalista punkowej kapeli „Dezerter”..
  • 1984 → w SOS-ie zawiązuje się kolektyw artystyczny Praffdata, który zasłynie w przyszłości pożegnaniem idącego do remontu Mostu Poniatowskiego (1985) i koncertem w Berlinie Wschodnim (1989).
  • 1985 → SOS ma nowego dyrektora: zostaje nim Michał „Misiek” Olszański.
  • 1986 → powstaje filia LXI LO w Grzmiącej; mieści się tam oddział odwykowy Szpitala Nowowiejskiego; kieruje nim Olaf Mejer-Zahorowski; pacjenci oddziału (niejednokrotnie nosiciele wirusa HIV) otrzymują możliwość nauki w szkole średniej.
  • 1988 → Łukasz Ługowski obejmuje funkcję wicedyrektora do spraw liceum (wcześniej pełnił ją nieoficjalnie).
  • 1991 → w otrzymanej od kuratorium willi w Milanówku rusza hostel; otwiera się możliwość zorganizowania w nim opieki całodobowej.
  • 1992 → umiera Władysław Klamerus, kultowy instruktor plastyki, współautor pomnika Umschlagplatz.
  • → dyrektorem SOS-u zostaje Witold Dzięciołowski; również liceum ma nowego dyrektora: jest nim Maria Kardaszewska.
  • → umiera Władysław Klamerus, kultowy instruktor plastyki, współautor pomnika Umschlagplatz.
  • → w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego powstaje praca magisterska poświęcona SOS-owi; jej autorem jest pracownik Ośrodka Piotr „Bałtyk” Kamiński.
  • → w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego powstaje praca magisterska poświęcona SOS-owi; jej autorem jest pracownik Ośrodka „Bałtyk” – Piotr Kamiński.
  • 1994 → po raz pierwszy fotel dyrektora SOS obejmuje kobieta: Elżbieta Jurga.
  • 1995 → decyzja Kuratora Oświaty czyni z Szkolnego Ośrodka Socjoterapii Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii nr 1 „SOS”; doświadczenia Ośrodka służą innym: wykorzystano je przy tworzeniu ramowego statutu młodzieżowych ośrodków socjoterapii; na bazie doświadczeń SOS-u powstał też w 1992 inny warszawski ośrodek dla nieprzystosowanej młodzieży: Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii nr 2 „KĄT (przez wiele lat dyrektorem KĄT-a będzie Łukasz Ługowski).
Okres trzeci. Rzymowiecze.

  • 1996 → Ośrodek rozpoczyna działalność w budynku bursy szkolnej przy ulicy Rzymowskiego; zgodnie ze swoją tradycją odpowiada na wyzwania czasu: wśród jego podopiecznych pojawiają się coraz liczniej osoby leczone psychiatrycznie i młodzież ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się; od dawna nie ma tu już młodzieży uzależnionej, osoby z tym problemem kierowane są do specjalistycznych placówek.
  • → powstaje Stowarzyszenie Przyjaciół SOS; funkcję prezesa obejmuje Małgorzata Brendel (i tak do dziś).
  • → absolwentka SOS Julia Kowalska zdobywa tytuł wicemiss Polonia.
  • 1998 → zmiana na stanowisku dyrektora: zostaje nim Grażyna Makowska; w związku z reorganizacją oddziału odwykowego w Grzmiącej, wygasa działalność tamtejszej filii liceum; hostel przenosi się do budynku przy ulicy Rzymowskiego.
  • → przy Ośrodku rusza Witrażownia; staje się ona kuźnią interesujących projektów artystycznych oraz inicjatyw pedagogicznych; kierownikiem i duszą Witrażowni jest Małgorzata Brendel.
  • 1999 → były dyrektor SOS Michał Olszański zwycięża w castingu na prowadzenie w TVP 2 „Magazynu Ekspresu Reporterów”; „Magazyn” staje się z czasem jednym z najważniejszych telewizyjnych programów publicystycznych.
  • 2002 → naukę w LXI LO rozpoczyna pierwszy rocznik 3-letniego liceum (uczniowie ci ukończyli wcześniej 3-letnie gimnazjum).
  • → LXI LO uwzględnione zostaje w rankingu ponadgimnazjalnych szkół warszawskich; zajmujemy 59 miejsce.
  • 2003→ LXI LO zajmuje 10 miejsce w rankingu liceów województwa mazowieckiego przeprowadzonym przez „Perspektywy” (kryterium rankingu: procent absolwentów przyjętych na uczelnie wyższe).
  • 2005 → w LXI LO odbywa się pierwsza nowa matura.
  • → były uczeń i pracownik Ośrodka Andrzej Stasiuk otrzymuje nagrodę Nike za reporterską książkę „Jadąc do Babadag”.
  • → absolwent LXI LO Mikołaj Długosz otrzymuje Chimerę za projekt okładki czasopisma „Laifstyle”.
  • 2006 →”SOS-owe” Młodzieżowe Miniprzedsiębiorstwo Brygada Pasji i Tworzenia wzięło udział w ogólnopolskim finale konkursu na najlepsze miniprzedsiębiorstwo organizowanym przez Fundację Młodzieżowej Przedsiębiorczości i Giełdę Papierów Wartościowych.
  • 2007 → w ramach oferty zajęć popołudniowych zostaje uruchomione profesjonalne studio muzyczne; niezbędne środki pochodzą z grantu unijnego, który wywalczyły Małgorzata Brendel i Urszula Grodzka.
  • → na warszawskiej Saskiej Kępie zostaje odsłonięty pomnik Agnieszki Osieckiej, wykonany przez związanych z naszym Ośrodkiem rzeźbiarzy, Teresę i Dariusza Kowalskich.
  • → absolwent SOS Przemysław Pasek, prezes Fundacji Ja Wisła, zostaje nagrodzony Wdechami i Stołkiem; „Gazeta Wyborcza” docenia go za działalność na rzecz przywrócenia Wisły Warszawie.
  • 2010 → Janina Zawadowska umiera w drodze na konferencję poświęconą międzynarodowemu programowi oceny umiejętności uczniów (PISA).
  • → → Specjalistyczny Punkt Konsultacyjny przy MOS SOS nr 1 gotowy do działania; jego celem jest doradztwo oraz pomoc psychologiczna; w SPK działają Ewa Boroń, Monika Chałuda, Maria Czerniakowska-Karpiłowska oraz inni pracownicy Ośrodka.
  • 2011 → LVI Liceum Ogólnokształcące otrzymuje imię Janiny Zawadowskiej.
  • → LXI LO doczekało się triumfów olimpijskich! Stefan Józefowicz zostaje laureatem Olimpiady Języka Angielskiego.
  • → → obchody 30-lecia istnienia Ośrodka; w ramach obchodów odbywa się spotkanie różnych pokoleń SOS-ersów; można też obejrzeć wystawę prac fotograficznych wieloletniej nauczycielki LXI LO, Zofii Ochab; powstaje (niestety, na krótko) galeria artystyczna Klamerusówka.
  • 2013 → Małgorzata i Jerzy Brendel uruchamiają nowy projekt Stowarzyszenia Przyjaciół SOS - „Pasiekę Edukacyjną” (szeroko rozumiana edukacja pszczelarska i działania na rzecz ochrony pszczół).
  • 2015 → po kilkunastu latach „panowania” Grażyny Makowskiej i Marii Kardaszewskiej funkcję dyrektora MOS nr 1 SOS obejmuje Beata Kojło-Boratyńska; wicedyrektorem do spraw LXI LO zostaje Mariola Tomczak.
  • 2017 →  Jan Możdżyński finalistą Olimpiady Filozoficznej.
  • 2019 → naukę w LXI LO rozpoczyna pierwszy rocznik 4-letniego liceum.

Okres czwarty. Epoka różana.
  • 2021 → SOS po raz kolejny zmienia swoją siedzibę; jest nią teraz zmodernizowany budynek szkolny przy ulicy Różanej; „na stanie” mamy: klasy z monitorami interaktywymi, salę gimnastyczną z prawdziwego zdarzenia, siłownię, ściankę wspinaczkową, kuchnię i stołówkę. → konkurs na dyrektora MOS nr 1 SOS wygrywa Mariola Tomczak; wicedyrektorem do spraw LXI LO zostaje Agata Kalemba.

Autorką periodyzacji dziejów SOS-u jest Alicja Dźwigaj. Kalendarium spisał Jan Czerniawski.